Suame please

Hoi lieve allemaal,

Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties!
Afgelopen maandag 25 augustus ben ik begonnen in het weeshuis `new life home´ waar ik een week lang elke ochtend zou werken. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Roxanne en Marlieke naar Suame afgereisd waar we nog een klein stukje moesten lopen om bij het weeshuis te komen. Eenmaal aangekomen heeft Marlieke ons een beetje wegwijs gemaakt. Toen de synthetische schorten aan (WARM!) en aan de slag! Gelukkig zijn er nog twee vrijwilligers in het weeshuis, die ons de dingen nog een beetje konden uitleggen. Rox begon bij de baby´s en ik bij de kleuters. Wat een drukte en wat een zielige dingen allemaal. Een aantal van de kinderen is al iets ouder maar zijn gehandicapt of ziek en moeten dus ook geholpen worden. De kleuter afdeling telt ongeveer 20 kinderen, die allemaal aandacht willen en het liefst allemaal tegelijk! Ik was kapot toen ik maandag middag thuis kwam. Heb even lekker een kleine siesta gehouden;)
De volgende dag opnieuw naar new life home afgereisd, ditmaal bij de baby´s geholpen. Er waren net 2 kleine baby´s bijgekomen, beide 2 maanden te vroeg geboren…en een met een heel groot waterhoofd, dat was wel even schrikken! De hele ochtend verschoond, geknuffeld en gevoed. Daarna nog wat was opgevouwen en toen met de tro tro terug naar de compound! Al mijn ideeën over het weeshuis en verbeterpunten opgeschreven. En wat schetsen gemaakt. Lekker gegeten en nog wat uno gespeeld.
Woensdag opnieuw naar het weeshuis, maar ditmaal alleen, omdat Roxanne malaria had. Wel spannend alleen 20 minuten lopen, dan de tro tro en dan nog een stukje lopen…Alles ging helemaal goed!Het was weer eens heel gezellig onderweg: mijn twi weer een beetje geoefend en de benen getraind. In het weeshuis weer bij de kleuters, maar nu helemaal alleen….oei oei heftig, maar ik heb het overleefd. Gelukkig zijn een aantal van de kleintjes erg schattig en lief, er zijn er 2 bij die ik zo mee zou willen nemen, wat me eigenlijk wel een beetje verdrietig maakt, want die lieve mannetjes verdienen echt beter. Ik hoop dan ook dat ze net als sommige andere kinderen (deze week 1 meisje) geadopteerd worden. Helaas is dat hier nog een beetje een taboe, maar het gebeurt dus wel af en toe. Alle kids gewassen, verschoond, aangekleed en in bed gestopt (spierpijn!!). Was gevouwen en toen ik wegging lagen ze bijna allemaal lekker te slapen. Naar huis met de tro tro en gelopen.
Donderdag weer alleen richting suame eerst wat baby´s gevoed en toen weer bij de kleuters geholpen, het ging iedere dag een stukje beter,maar je hecht je ook iedere dag een stukje meer aan die kids, vooral de kleine salomon en Simon hebben mijn hart gestolen!heb dan ook even gewacht tot alle kids lekker lagen te slapen, sommige nog wat extra geknuffeld. Toen naar huis vertrokken. David en Roos waren weer even terug gekomen en we zijn ´s avonds als afscheid heel luxe uit eten geweest. Een van de meiden van new life home ging mee en ook Rene die in kokobeng als vrijwilliger werkt. Natuurlijk gingen Yao en Marlieke ook mee en Rogier een vriend van hen die de watervoorziening in kokobeng heeft gesponsord (high five!). Roxanne en Randy konden helaas niet mee vanwege de malaria. We hebben ons helemaal rond gegeten met alle lekkere (hete) dingen en het was erg gezellig! We waren laat thuis, waar een tropische regenbui flink tekeer ging.
Vanochtend mijn laatste dagje in new life home, In de regen met roxanne vertrokken en weer bij de kleuters geholpen. De zelfde routine als elke dag alleen heb ik vandaag salomon nog even lekker geknuffeld:) toen we iedereen in bed hadden en ik weg wilde gaan begon Salomon heel hard te huilen waarop ik tegen de zuster zei dat hij wel in slaap zou vallen en toen zei zij: no, he wants you. Toen dacht ik: en nu wegwezen anders neem ik hem mee, haha!! Tsja het leven is hard hier…zelfs voor de kleintjes..helaas…
Het regent nogsteeds, dus dacht de perfecte timing om jullie weer even bij te praten. Volgende week ga ik mee naar kokobeng om het weeshuis (in aanbouw) te bekijken en kan ik echt beginnen met mijn stage. Deze week heb ik natuurlijk wel gezien hoe het hier in de weeshuizen gaat en ook gezien dat, dat verre van ideaal is. Ik hoop dat met alle inzet van de vrijwilligers, locals, sponsors etc. en natuurlijk Yao en marlieke het weeshuis in kokobeng een groot succes zal worden. Maar daar ga ik natuurlijk wel van uit!

Precious zegt inmiddels zelf ook: niet doen…haha!

Ik houd jullie op de hoogte!!

Dikke kussen Sarah Yaa