Yoo ma te!
Door: Sarah
Blijf op de hoogte en volg Sarah
13 November 2008 | Ghana, Kumasi
Hoi iedereen,
Hier weer even een stukje uit het verre Afrika. Nogmaals dank voor alle leuke reacties op deze blog!
Nou goed, waar zal ik eens beginnen. Ten eerste heb ik een week geleden weer malaria gehad. Deze keer was het wel vrij heftig en heb ik zeker 5 dagen in bed gelegen. Waardoor ik even dacht naar huis te moeten komen. Op zulke momenten ben je toch wel ver weg en een beetje alleen…Maar ik heb de medicijnen genomen (24 pillen in 3 dagen!) en gelukkig hebben die geholpen. Wel ben ik nogsteeds erg moe, dus ik doe het rustig aan. Het meest jammer is dat ik deze tijd helaas niet heb kunnen gebruiken voor mijn projecten, maar heb geprobeerd zo veel mogelijk te doen!
Dus ben ik verder gegaan met het schilderen in Kokobeng, wat erg zwaar werk was! Het plafond schilderen met een minikwastje, maargoed het is gelukt en heel mooi ook. Kwabana, Kwame en amoffa hebben mij erg goed geholpen.
Ook de vloer is gegoten. Hier was ik niet helemaal blij mee; Ze zouden de vloer ik 1x gieten en het stuukwerk afmaken voordat ze aan de vloer begonnen. Plus dat Kwabana even zou informeren of de werkers het wilde doen voor het geld wat ik hem gegeven had. Ik zou hem de volgende dag tussen 7 en 8 ´s ochtens bellen: Geen gehoor, pas om 13:30 had ik hem aan de lijn. Ze waren al begonnen met gieten…en het werd erg mooi! Iemand was bezig met het overige stuukwerk en de rest was de vloer aan het gieten. `ja we doen de vloer in een keer´! Ik dacht, nou dat zal dan wel goed komen, wat weet ik tenslotte over een vloer gieten in Ghana!
Maar ik ben zaterdag toch even met Loyer gaan kijken hoe het was geworden. DRAMA! Toen kon ik die ghanese werklui wel schieten; de vloer was in 2x gedaan: waardoor je nu een dikke lijn ziet en het stuukwerk was helemaal niet allemaal af!Nou goed je snapt wel dat ik vrij gefrustreerd was. Maargoed zo werkt het in Afrika en daar begin ik nu een beetje aan te wennen. Ook heb ik diepe bewondering voor Yao die zulke projecten doet ondanks al die tegenvallers en fouten waar je zoooooo gefrustreerd van raakt. Het is gewoon onbegrijpelijk. De vloer zit er in ieder geval in!
Afgelopen maandag heb ik met 2 obruni vrienden, kwame, amoffa en kwabana de muren van de day care center geschilderd en het is echt een plaatje geworden. Gister met kwame nog terug gegaan om de kozijnen te doen. Nu is het echt helemaal af! Ik ben er erg blij mee!
Verder ben ik bezig met het ontwerpen van een bank en een aankleedtafel. Ook ben ik opzoek naar mandjes: in de day-care krijgt elk kind een eigen mandje. Over de bedjes zijn we nog niet helemaal uit. Ik laat ik me voor de lampen inspireren door allerlei materiaal, ze hebben hier zoveel LEUK afval,haha! Plus dat je hier gewoon echt alles kunt kopen!
Vandaag ben ik mijn obruni vrienden gaan opzoeken in het new life home weeshuis, waar ik alle kids weer even heb gezien. Het prmatuur kindje met waterhoofd is gister overleden..denk dat dat maar beter was. Maar ook goed nieuws: Salomon gaat in december terug naar zijn familie; een geitenboerderij ten noorden van kumasi!TOP!
Maandag komen Yao, Marlieke, de baby en 2 vrijwilligers, dus daar kijk is erg naar uit. Ik spreek namelijk nog lang niet zo goed Twi als ik Nederlands spreek. Plus dat ik af en toe wel wat Hollandse gezelligheid mis! Trouwens: yao en marlieke hebben dus echt een heel lief en mooi meisje gekregen: Ama Sahara Roos heet ze. En over 2,5 weken ga ik Rein alweer van het vliegveld in Accra halen! We hebben voor de eerste 4 nachten natuurlijk een te relaxte, luxe en fijne strand lodge geboekt met warm water, zachte bedden en mooi uitzicht! Hier kijk ik natuurlijk erg naar uit!
Verder gaat het leven hier gewoon door. Ik krijg Twi les van de boys en precious wordt groot. Ze schut met haar billen en geeft handkusjes haha! Verder wordt ik nogsteeds iedere ochtend om 5uur wakker gemaakt door: kraaiende hanen (soms 3 uur), huilende kinderen, johns radio of blaffende honden, Lang leven de Ipod! Maar je raakt er ook aan gewent. Verder is het leven in een compound erg gezellig, maar soms ook erg vermoeiend. Privacy heb je hier niet echt. Als je op je computer zit of aan het lezen bent komen ze erbij zitten en gewoon zitten kijken wat je aan het doen bent. Als je aan het slapen bent kloppen ze op je deur om te vragen hoe het gaat. Als je in de werkplaats aan het werk bent komen ze helpen, als je te weinig eet wordt je er op aangesproken en kwame zei dat hij vond dat ik te veel dronk en dus plaste!! etc: om even aan te geven hoe vermoeiend het soms is! Maar ze bedoelen het natuurlijk allemaal heel lief. Ook zit mijn rug helemaal in de knoop door het werken en de harde bedden, maar tijgerbalsem doet wonderen:)
Verder geniet ik van het lekkere weer: zonnig overdag en ´s avonds koel! En natuurlijk heb ik het ook nogsteeds gezellig met die ghanese luitjes hier! Ik praat al een aardig woordje twi, maar al die rare klanken zijn nog moeilijk, wat natuurlijk hilarische momenten oplevert, aangezien elk woord ongeveer 3 betekenissen heeft. Maar de zin `Yoo ma te´ = ja ik heb je gehoord, komt vaak wel van pas, als iedereen alles 1000x herhaald omdat ze denken dat je het niet verstaat,haha! Verder kijk ik af en toe een leuk filmpje en vind ik skype een prima uitvinding.
Morgen ga ik eens lekker shoppen op de markt, iets wat ik eigenlijk te weinig heb gedaan! Er zijn zoveel leuke dingen, maar telkens denk ik, ik heb nog tijd zat om het te kopen, maar het gaat zo snel. Het is alweer bijna voorbij, echt ongelofelijk, dus het shoppen kan beginnen!
De laatste twee weken ga ik keihard aan het werk om het day-care center zo goed mogelijk af te krijgen! Daarna nog 3 weekjes relaxen en dan kom ik alweer naar het koude Nederland. Brrrrr…..
Voor nu dikke kussen!!
Yaa Sarah
Hier weer even een stukje uit het verre Afrika. Nogmaals dank voor alle leuke reacties op deze blog!
Nou goed, waar zal ik eens beginnen. Ten eerste heb ik een week geleden weer malaria gehad. Deze keer was het wel vrij heftig en heb ik zeker 5 dagen in bed gelegen. Waardoor ik even dacht naar huis te moeten komen. Op zulke momenten ben je toch wel ver weg en een beetje alleen…Maar ik heb de medicijnen genomen (24 pillen in 3 dagen!) en gelukkig hebben die geholpen. Wel ben ik nogsteeds erg moe, dus ik doe het rustig aan. Het meest jammer is dat ik deze tijd helaas niet heb kunnen gebruiken voor mijn projecten, maar heb geprobeerd zo veel mogelijk te doen!
Dus ben ik verder gegaan met het schilderen in Kokobeng, wat erg zwaar werk was! Het plafond schilderen met een minikwastje, maargoed het is gelukt en heel mooi ook. Kwabana, Kwame en amoffa hebben mij erg goed geholpen.
Ook de vloer is gegoten. Hier was ik niet helemaal blij mee; Ze zouden de vloer ik 1x gieten en het stuukwerk afmaken voordat ze aan de vloer begonnen. Plus dat Kwabana even zou informeren of de werkers het wilde doen voor het geld wat ik hem gegeven had. Ik zou hem de volgende dag tussen 7 en 8 ´s ochtens bellen: Geen gehoor, pas om 13:30 had ik hem aan de lijn. Ze waren al begonnen met gieten…en het werd erg mooi! Iemand was bezig met het overige stuukwerk en de rest was de vloer aan het gieten. `ja we doen de vloer in een keer´! Ik dacht, nou dat zal dan wel goed komen, wat weet ik tenslotte over een vloer gieten in Ghana!
Maar ik ben zaterdag toch even met Loyer gaan kijken hoe het was geworden. DRAMA! Toen kon ik die ghanese werklui wel schieten; de vloer was in 2x gedaan: waardoor je nu een dikke lijn ziet en het stuukwerk was helemaal niet allemaal af!Nou goed je snapt wel dat ik vrij gefrustreerd was. Maargoed zo werkt het in Afrika en daar begin ik nu een beetje aan te wennen. Ook heb ik diepe bewondering voor Yao die zulke projecten doet ondanks al die tegenvallers en fouten waar je zoooooo gefrustreerd van raakt. Het is gewoon onbegrijpelijk. De vloer zit er in ieder geval in!
Afgelopen maandag heb ik met 2 obruni vrienden, kwame, amoffa en kwabana de muren van de day care center geschilderd en het is echt een plaatje geworden. Gister met kwame nog terug gegaan om de kozijnen te doen. Nu is het echt helemaal af! Ik ben er erg blij mee!
Verder ben ik bezig met het ontwerpen van een bank en een aankleedtafel. Ook ben ik opzoek naar mandjes: in de day-care krijgt elk kind een eigen mandje. Over de bedjes zijn we nog niet helemaal uit. Ik laat ik me voor de lampen inspireren door allerlei materiaal, ze hebben hier zoveel LEUK afval,haha! Plus dat je hier gewoon echt alles kunt kopen!
Vandaag ben ik mijn obruni vrienden gaan opzoeken in het new life home weeshuis, waar ik alle kids weer even heb gezien. Het prmatuur kindje met waterhoofd is gister overleden..denk dat dat maar beter was. Maar ook goed nieuws: Salomon gaat in december terug naar zijn familie; een geitenboerderij ten noorden van kumasi!TOP!
Maandag komen Yao, Marlieke, de baby en 2 vrijwilligers, dus daar kijk is erg naar uit. Ik spreek namelijk nog lang niet zo goed Twi als ik Nederlands spreek. Plus dat ik af en toe wel wat Hollandse gezelligheid mis! Trouwens: yao en marlieke hebben dus echt een heel lief en mooi meisje gekregen: Ama Sahara Roos heet ze. En over 2,5 weken ga ik Rein alweer van het vliegveld in Accra halen! We hebben voor de eerste 4 nachten natuurlijk een te relaxte, luxe en fijne strand lodge geboekt met warm water, zachte bedden en mooi uitzicht! Hier kijk ik natuurlijk erg naar uit!
Verder gaat het leven hier gewoon door. Ik krijg Twi les van de boys en precious wordt groot. Ze schut met haar billen en geeft handkusjes haha! Verder wordt ik nogsteeds iedere ochtend om 5uur wakker gemaakt door: kraaiende hanen (soms 3 uur), huilende kinderen, johns radio of blaffende honden, Lang leven de Ipod! Maar je raakt er ook aan gewent. Verder is het leven in een compound erg gezellig, maar soms ook erg vermoeiend. Privacy heb je hier niet echt. Als je op je computer zit of aan het lezen bent komen ze erbij zitten en gewoon zitten kijken wat je aan het doen bent. Als je aan het slapen bent kloppen ze op je deur om te vragen hoe het gaat. Als je in de werkplaats aan het werk bent komen ze helpen, als je te weinig eet wordt je er op aangesproken en kwame zei dat hij vond dat ik te veel dronk en dus plaste!! etc: om even aan te geven hoe vermoeiend het soms is! Maar ze bedoelen het natuurlijk allemaal heel lief. Ook zit mijn rug helemaal in de knoop door het werken en de harde bedden, maar tijgerbalsem doet wonderen:)
Verder geniet ik van het lekkere weer: zonnig overdag en ´s avonds koel! En natuurlijk heb ik het ook nogsteeds gezellig met die ghanese luitjes hier! Ik praat al een aardig woordje twi, maar al die rare klanken zijn nog moeilijk, wat natuurlijk hilarische momenten oplevert, aangezien elk woord ongeveer 3 betekenissen heeft. Maar de zin `Yoo ma te´ = ja ik heb je gehoord, komt vaak wel van pas, als iedereen alles 1000x herhaald omdat ze denken dat je het niet verstaat,haha! Verder kijk ik af en toe een leuk filmpje en vind ik skype een prima uitvinding.
Morgen ga ik eens lekker shoppen op de markt, iets wat ik eigenlijk te weinig heb gedaan! Er zijn zoveel leuke dingen, maar telkens denk ik, ik heb nog tijd zat om het te kopen, maar het gaat zo snel. Het is alweer bijna voorbij, echt ongelofelijk, dus het shoppen kan beginnen!
De laatste twee weken ga ik keihard aan het werk om het day-care center zo goed mogelijk af te krijgen! Daarna nog 3 weekjes relaxen en dan kom ik alweer naar het koude Nederland. Brrrrr…..
Voor nu dikke kussen!!
Yaa Sarah
-
14 November 2008 - 09:19
Mamma:
Dag lieve Saar,
Wat een enige verhalen weer op je blog! En wat een superfoto's.
Je hebt daar in Kokobeng echt een enorme klus geklaard en met een fantastisch resultaat. Ik vind het erg mooi geworden en het is voor de kindjes straks een fijne plek om te verblijven.
Ja, wat gaat de tijd nu snel....Voor je het weet, ben je weer in Nederland!
Ik begrijp, dat je voor je laatste weken nog heel wat op je programma hebt staan.
Maar vandaag dus lekker shoppen. Als ik die kleurige kleding op de foto's zie, is er op dat gebied vast veel moois te krijgen. Ook qua handvaardigheden zal er vast het nodige te koop zijn.
Als herinnering is het altijd fijn om wat tastbare dingen te hebben.
Ik vind het erg gezellig voor je, dat Yao en Marlieke en Sahara maandag terugkomen. Ook twee nieuwe vrijwilligers is altijd leuk.
Het wordt dus dit weekeind je laatste weekeind als enige obruni op de compound.
Sophie probeerde je trouwens afgelopen woensdagavond op te bellen, maar het lukte niet. Wellicht vanavond.
Nu dag lief Saartje, veel shop-plezier en we spreken elkaar dit weekeind zeker weer.
Veel liefs, dikke zoenen van ons drie, HVJ, Mamma. -
14 November 2008 - 22:21
Tamara & Bjorn:
Wat maak jij een mooie dingen mee! nou ja behalve de malariadaagjes dan ;-)
Wij vinden de foto's van precious echt helemaal top! liefs t&b -
16 November 2008 - 17:10
Josine:
Lieve Sarita,
Super allemaal zeg! Wat een werk verricht je daar, echt geweldig! Vond het ook enig om je laatst even te spreken, én te zien, via Skype, wat een handige uitvinding toch. Zit je daar middenin de rimboe gewoon voor niets te bellen!
Je zult nu wel heel erg uitkijken naar morgen als Yao en Marlieke en de baby en 2 vrijwilligers komen; nog 1 nachtje slapen...! Wij gaan morgenavond eten bij je vader en moeder om je vaders verjaardag te vieren. Heb er echt zin in. Julieta en Marc komen ook. Ondanks het feit dat we zo dicht bij elkaar wonen, hebben we uiteindelijk zo weinig tijd om elkaar te zien. Geniet er nog maar lekker van dat alles daar zo relaxed gaat. Onze winkel loopt nog steeds supergoed en daar genieten we ook maar van want ik weet niet wat er in het nieuwe jaar, met de econ.crisis, gaat gebeuren.
Hé schatje, ben benieuwd naar je volgende verhalen en misschien horen we morgen so ie so al weer meer van je ouders. In elk geval heel veel liefs en hele dikke kussen van Frits en Josine -
20 November 2008 - 17:26
Ralf:
Saratje,
Goed bezig, leuk om al die foto's te zien.
Nog heel veel plezier en zet m op.
Xx -
22 November 2008 - 22:07
Rein:
Mop!! nog 10 daagjes, en dan is het zo ver.. ik kan niet wachten!! kusje, hvj :) -
24 November 2008 - 20:05
Marije:
Ha Saar!
Heerlijk om al je belevenissen weer te lezen! Je verricht daar echt wonderen, wat zullen ze blij met je zijn! Je foto's zijn ook prachtig!
En bijna is het dan zover...Rein komt je opzoeken! Wat zullen jullie elkaar gemist hebben!
Geniet nog maar even van het mooie weer daar, want wij hebben hier de nodige sneeuwstormen...brrr!
Liefs, Marije.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
